“De beslissing om de zorg in te gaan is de beste die ik heb kunnen maken”
Ruud Bijen (60) werkt als persoonlijk begeleider op Aveleijn locatie de Gravenallee. Binnen de Gravenallee wonen cliënten met een intensieve ondersteuningsvraag op basis van een VG6 of VG7 indicatie. Ruud gaat elke dag met plezier naar zijn werk en vertelt vol passie over het contact met de doelgroep.
Voordat Ruud bij Aveleijn terechtkwam, is hij meer dan 30 jaar werkzaam geweest als teamleider in de logistieke sector. Door een reorganisatie moest hij op zoek naar ander werk. Hij vertelt: ‘Om tijdens mijn ontslagperiode niet thuis te blijven zitten ben ik als vrijwilliger aan het werk gegaan op een zorgboerderij. Hier kwam ik iemand van Aveleijn tegen die vroeg me of ik op de Gravenallee wilde werken. Dit aanbod kon ik niet afslaan. Ik ben begonnen als stagiair en heb vervolgens een opleiding gedaan. Inmiddels werk ik er 6 jaar met veel plezier.”
“Het werken op de Gravenallee bevalt me zeer goed, geen dag is hetzelfde. De locatie is gelegen in een prachtige , en landelijke omgeving”, geeft Ruud aan. “Het mooie aan deze locatie vind ik is dat wonen en werken op hetzelfde terrein gebeurt. Cliënten blijven dus binnen hun eigen vertrouwde locatie.”
De Gravenallee is een IBB locatie (Intensieve Behandeling en Begeleiding). Er wonen cliënten met een intensieve ondersteuningsvraag, waarbij het sociaal-emotioneel niveau veelal tussen de 0-3 jaar ligt. Naast een verstandelijke beperking kan er ook sprake zijn van bijvoorbeeld autisme, hechtingsproblemen, depressie, borderline, agressie en automutilatie. “Iedere cliënt is uniek en heeft een eigen zorgvraag. Het wonen en werken binnen de Gravenallee wordt afgestemd op de behoefte van de cliënt”, aldus Ruud.
Ruud geeft aan dat zijn werk als begeleider erg belangrijk voor hem is: “Het geeft me voldoening wanneer je een glimlach ziet van een tevreden bewoner. Ik ga dan met een tevreden gevoel naar huis. Ik zeg weleens eens dat ik cliënten beschouw als mijn eigen kinderen. Je bouwt er namelijk een hele speciale band mee op. Tuurlijk komt er wel eens een escalatie voor. Maar dan is het belangrijk om met de cliënt te praten en hem te laten voelen dat je er nog steeds voor hem bent. Ook humor vind ik in dit werk erg belangrijk: we lachen veel samen, zowel cliënten als collega’s. Het negatieve beeld dat sommige mensen hebben van de Gravenallee vind ik erg misplaatst. Er wordt teveel gesproken over problemen in plaats van onze mooie bewoners echt te zien. Het werken met de doelgroep is uniek, omdat iedere bewoner wel een bijzondere zorgvraag heeft. Het is de kunst om een relatie met de cliënt op te bouwen. Van daaruit kun je vervolgens proberen deze bijzondere zorgvraag kunt te voldoen. ”
“In de jaren dat ik nu werkzaam ben, heb ik geweldige ervaringen opgedaan. Denk aan het weggaan met een huifkar, onderweg liedjes zingen en ergens een lekker hapje eten. Wat me in het bijzonder geraakt heeft, is dat we een cliënt die ongeneeslijk ziek was mochten begeleiden tot aan zijn dood. We mochten de laatste anderhalf jaar van zijn leven ‘mooi’ maken met dingen die voor hem belangrijk waren. Hier kijk ik met veel tevredenheid en trots op terug. Dat we dit met ons allen mochten doen geeft veel voldoening.”.
Ruud sluit af: “De beslissing om de zorg in te gaan is de beste die ik heb kunnen maken. Het werken met en voor de cliënten maakt dat ik fluitend naar mijn werk ga: het voelt als thuiskomen. Voor de toekomst zou ik graag nieuwe collega’s willen inwerken en proberen te behouden op onze locatie”.
